Cuba, de parel van de Caribbean

‘Cuba, is dat niet het land van de sigaren, rum en salsa?’ vraag ik mij af terwijl ik mij bedenk waar het ook alweer precies ligt. ‘Is dat niet ergens bij Florida?’ Mijn Cubaanse vriend, die al geruime tijd in Nederland woont, wil een bezoek aan zijn thuisland brengen en ik mag mee! Hij wil terug naar zijn ‘roots’ om daar zijn familie te bezoeken. Hij gaat mij het land laten zien en verder hoop ik ook wat van de Cubaanse levensvreugde mee te pikken.

Het begin van een mooie reis…
In 21 dagen bezichtig ik maar liefst 13 steden, slaap ik in 14 unieke hotels en leggen we ongeveer 2300 kilometer af. Dit gebeurt met onze onmisbare witte Geely, oftewel de huurauto die ons de komende 21 dagen uiteraard niet in de steek gaat laten. Voorzien van drie stratenkaarten en de opgewekte stem uit de navigatie voel ik mij perfect in staat om ons over het eiland te verplaatsen. Al snel kom ik tot de conclusie dat alle drie de stratenkaarten weinig nut hebben als er geen borden zijn die ook maar enigszins aangeven waar we ons bevinden. Om van begaanbare wegen zelfs nog maar te spreken…

Gelukkig komt daar in de verte al een lokale Cubaan aan gelopen. Zodra hij onze comfortabele auto met airco ziet, helpt hij ons maar wat graag met de routebeschrijving. In het nauwelijks bestaande vervoersnetwerk en een bus die slechts één keer per dag rijdt, is het maar wat fijn om een ritje te maken in onze witte Geely. Inmiddels weten we de weg weer en dan is hulp bieden aan een behulpzame Cubaan natuurlijk het minste wat wij voor hem kunnen betekenen.

Sigaren, het Mekka van Cuba
Allereerst brengen we een bezoekje aan Havana, oftewel het kloppende hart van Cuba. Volgens mijn Cubaanse vriend is dit de stad van contrasten. Het straatbeeld wordt bepaald door vrolijke kleuren en zowel vervallen als gerestaureerde historische gebouwen wisselen elkaar af. Eigenlijk overal waar je komt is duidelijk dat het er hier heel anders aan toegaat dan in Nederland. Waar je ook gaat of staat, muziek weerklinkt uit de, voor Nederlandse begrippen, ‘ouderwetse’ platenspelers.

Al snel zijn we voorzien van een laagje zonnebrand, aangezien de temperatuur hier zeer aangenaam is. Na heel wat bezienswaardigheden verder gaan we over de ‘Autopiste’ (een lange weg die meestal wordt gebruikt door fietsers en traditionele ezelskarren) door naar Pinar del rio.

Deze regio van het eiland is beroemd vanwege de tabakteelt. Uiteraard zullen we hier even wat rusten, maar al snel brengen we een bezoek aan een oud gevestigde tabaksteler en raken we stiekem bekend met de geheimen van de sigaarproductie. Nu ik dit zo schrijf, is de hoeveelheid sigaren al aardig geslonken!

We eten in een zogenaamde ‘Paladar’, oftewel thuis bij de lokale bevolking. Hier beleven we onze eerste stroomuitval. De Cubanen zijn het gewend en blijven daardoor heerlijk rustig. Geen paniek of woede, maar gewoon het beste ervan proberen te maken. Gelukkig heb ik een zaklamp in mijn tas en kan ook ik mij erg koel houden onder deze stroomuitval. Ik begin al langzaam te wennen hier…
De stroomstoring is inmiddels weer voorbij, dus kunnen we ons klaarmaken voor een boottocht naar Ciénaga de Zapata. Deze plaats ligt midden in het moerasgebied en is alleen te bereiken per boot. Al snel arriveren we bij ons hotel. Ondanks de hoge snelheid van onze boot is de bagage goed aangekomen. Direct komt een werknemer van het hotel ons helpen en met zijn gespierde armen brengt hij onze spullen naar de geweldige bungalow aan het water. Uniek en prachtig, zo kan deze ervaring het beste worden beschreven.

Puur natuur
De volgende ochtend maakt de prachtige zonsopgang de verstoorde nachtrust door een onderhuurder weer helemaal goed. Na een heerlijk ontbijt met uitzicht op het water kiezen we ervoor om een tocht per roeiboot te maken. Helaas mochten we niet zelf roeien van onze 75-jaar oude gids. Ondanks dat we ons hier wat ongemakkelijk bij voelden, moesten we toch maar wennen aan deze Cubaanse manier van leven en dat ging snel, want wat was het ongelofelijk mooi. Vervolgens maken we een tussenstop in Cienfuegos en slapen we daar in het charmante, kleine hotel Palacio Azul. Op het dakterras van dit hotel hebben we eersterangs tickets voor de spectaculaire zonsondergang. Terwijl ik aan het genieten ben van de prachtige lucht bedenk ik me dat dit misschien wel eens de mooiste lucht van de hele reis kan zijn. De kleurrijke zon gaat onder in de stad Trinidad. Hoewel de diepblauwe Caribische zee ons toelacht, kiezen we ervoor om morgen een wandeling te maken in het nationaal park ‘Topes de Collantes’.

Avontuur in de jungle
Na een zenuwslopende rit van 45 minuten bereiken we ergens in niemandsland het uitgangspunt van ons nieuwe avontuur. De komende drie uur toont de gids ons de mooiste flora en fauna van Cuba. Weelderig groen, kleine vijvers en grote bomen wachten op ons tijdens onze weg door het indrukwekkende ‘junglelandschap’.

De tocht naar Camagüey is lang en bewerkelijk, maar gelukkig wordt deze beloond. Ons hotel is direct gelegen in de oude binnenstad en vanuit onze kamer hebben we uitzicht over de omliggende kerken. Tijdens een rondleiding door de stad ontdekken we een klein stadsplein met verschillende standbeelden. Een beeld toont een lezende man op een bankje. Daaronder zit zowaar iemand in dezelfde positie, met dezelfde kleren en ook een krant. Het is allemaal voor het vermaak van de toeristen om zo enkele pesos te kunnen verdienen. Ik voel even in mijn broekzak en vind wat pesos die ik vervolgens in het bakje voor de man gooi. In de avond verblijven we in de derde grootste stad van Cuba en eindigen met een geweldig strandfeest waar ik samen met mijn vriend proost op deze mooie reis.

Een familiebezoek op z’n Cubaans
De volgende stop vindt plaats in Las Tunas waar we in vijf dagen een bezoek brengen aan de familie. We worden hartelijk welkom geheten en al snel weet ik mij weer aan de Cubaanse levensstijl aan te passen. Ik zit heerlijk te genieten in mijn schommelstoel, terwijl ik op de achtergrond het rustgevende gezoem van de tv kan horen.

Samen met de familie bezoek ik mijn eerste Cubaanse weekmarkt. Ik weet nu waar het vlees vandaan komt en hoe een echt varken eruit ziet. Verder heb ik voor het eerst een honkbalwedstrijd gezien en leer ik de grote familie van mijn vriend kennen. In het leven van een Cubaan gelden drie grondregels en deze gelden dus ook in Las Tunas. De eerste regel is dat de televisie altijd aan staat. De tweede houdt in dat alle deuren wagenwijd openstaan en de laatste regel is dat de schommelstoel altijd bezet is. Kortom, het motto van de Cubanen is ‘geniet van het leven’.

Met pijn in het hart zetten wij na het afscheid onze reis verder voort naar Bayamo en Santiago de Cuba voordat we het strandgedeelte van onze vakantie inluiden. In Santa Lucia en Varadero brengen we gezellige en ontspannende dagen door. We zwemmen met dolfijnen en genieten op Cayo Blanco van een uitzicht dat precies aansluit op het beeld van de Bacardi reclame.

De paradijselijke Caribbean
Ter afsluiting van onze rondreis keren we weer terug naar Havanna en brengen we onze laatste nacht door in Cuba’s oudste hotel: Nacional de Cuba. Hier kunnen we lekker uitrusten voordat het vliegtuig ons weer terugbrengt naar het koude Nederland. We voelen ons een beetje triest en verdrietig, maar de Cubaanse levensvreugde en een beetje temperament heb ik natuurlijk voorzichtig in de koffer meegenomen.

Wat valt er verder nog te zeggen? Cuba is zeker een reis waard! De mensen zijn er ondanks de vele problemen zo vrolijk en open. Dat vind je waarschijnlijk nergens anders op de wereld. Qua landschap heeft Cuba veel meer te bieden dan alleen de stranden van Varadero. Alle schoonheid kan tijdens een rondreis worden bezichtigd. Je moet wel veel geduld, stalen zenuwen en een beetje kennis van de Spaanse taal hebben. Als je, je gewoon aanpast aan de Cubaanse levensstijl dan rest je niets meer dan een heerlijke vakantie waarbij je niet alleen het land, maar ook de mensen leert kennen.

Een ding is zeker: wij komen sowieso terug!

Oh ja! Hierbij willen wij ook onze privé salsalerares bedanken die ons in haar woonkamer met man en macht de kneepjes van de Cubaanse salsa bij probeerde te brengen. Ik werk er hier in Nederland nog steeds aan 🙂